شدت و شیوع بی اختیاری ادراری در زنان شاغل پس از یا ئسگی

مقدمه: بی اختیاری ادراری استرسی به عنوان یکی ازمشکلات شایع درجمعیتهای اروپایی وآمریکایی (بویژه زنان) سالها است که مطرح می باشد. در تحقیقات مختلف، نقش سن، تعداد زایمان ها، عفونتهای ادراری وشرایط حرفه ای رادربروز بیماری موثر دانسته اند. در فیزیوپاتولوژی آن، ضعف یا بد کاری سیستم عصبی عضلانی ناحیه لگن وعضلات مسئول کنترل ادرار مطرح می باشد.درصد بالا ی ابتلاء دراروپا وامریکا30%-50 % و عدم وجود یک رویکرد قطعی برای درمان یا پیشگیری، بیانگر اهمیت توجه به بیماری مذکور می باشد. مواد و روشها: این تحقیق توصیفی در زنان یائسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد و گناباد در سال 83-1382 انجام شده است. روش نمونه گیری از نوع سیستمیک منظم بوده و ابزارپژ وهش پرسشنا مه استاندارد است که از طریق مصاحبه تکمیل شد . 830 زن یائسه بالای 50 سال بطور تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. مشخصات فردی، نتایج بی اختیاری ادراری در پرسشنامه با مراجعه و مصاحبه جمع آوری گردید و اطلاعات جمع آوری گردید و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی در نرم افزار آماری spss و اکسل پردازش شد. .p< 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد.   نتایج: میانگین سنی 5/58 سال بوده ودرصد فراوانی مشاغل این زنان عبارت از9/44% خانه دار؛ 1/33 % کشاورز ؛ 2/4 % قالیباف ؛1/10 % معلم و دامدار7/1 % بودند. از طرف دیگر 1/25 % زنان علائم ا نواع بی اختیاری را شا مل بی اختیاری استرسی، عملی، نشتی .....نشان میدادند.و9/74 %فا قداین علائم بودند. نتایج پژوهش همچنین نشان مید هد که 7/11 %اززنان علائم بی اختیاری استرسی را نشان میدادندو3/88 % این علائم را نشان نمیدادند..   نتیجه گیری: نتایج نشان داد زنان خانه دار نسبت به سایر زنان کمتر دچار این بیماری بودند زنان دامدار بیشترین درصد ابتلا به این بیماری را داشتند.که میتوان نقش نوع کار را دخیل دانست.